حکم مسخره کردن و توهین به دیگران چیست؟

ساخت وبلاگ

حکم مسخره, کردن,,حکم مسخره, کردن, دیگران,,حکم توهین, به دیگران, مسخره, کردن, از نظر شرعی حرام می باشد
دست انداختن، مسخره, کردن,، شکلک درآوردن و مانند آن که موجب خنده خود و دیگران, می شود، از نظر اخلاقی ناپسند و از نظر شرعی حرام و در برخی از موارد گناه کبیره ای است که جاودانگی در آتش دوزخ را به همراه دارد. برخی لطیفه گویی و مزاح را با مسخره کردن و استهزاء درهم آمیخته اند و گمان کرده اند که تفاوتی میان این دو گونه رفتار نیست؛ در حالی که مرزهای معناداری میان این دو وجود دارد، به گونه ای که خنداندن دیگران, با ابزارهای مشروع نه تنها ناپسند و بد نیست بلکه به سبب ادخال السرور و ایجاد شادمانی در دیگران عملی پسندیده و از نظر شرعی مستحب است.

مفهوم شناسی مسخره کردن:

تمسخر از ریشه ( س خ ر ) گرفته شده و در باب تفعل ثلاثی مزید به کار رفته است. معنای تسخیر، تذلیل و ذلیل کردن در برابر عزیز کردن است. ابن منظور سخر را مقهور کردن و ذلیل کردن معنا کرده است و درباره تسخیر گفته که آن مکلف کردن شخص به کاری بدون اجرت و مزد است. هر مقهوری که از سوی دیگری تدبیر شود و مالک خود نباشد و تحت قهر دیگری عمل کند، مسخر و تسخیر شده است.(لسان العرب، ابن منظور، ذیل واژه سخر)


با نگاهی به دو حرف سین و خاء و قرار گرفتن آن در واژگان دیگر، می توان در همه واژگانی که این دو حرف در آن به کار رفته است، نوعی نرمی و سبکی و ذلت و خفاء را از معانی آن واژگان به دست آورد. این بدان معناست که سخر نیز دلالت بر چنین احوالاتی دارد.


واژگان دیگری در عربی برای بیان حالت های گوناگون تمسخر به کار می رود. از جمله هزء، غمز، لمز، همز، ضحک، تهکم، تندر و مانند آن. البته هر یک از این واژگان با همه اشتراکات دارای افتراق و تمایزهایی است که موجب امتیاز به کارگیری هر یک در موقعیت خاص و معین می شود و لطایفی را بیان می کند.

روش های استهزاء:
خداوند در آیات قرآنی به برخی از روش های مسخره کنندگان اشاره می کند که عبارتند از:
1. اشاره چشم:یکی از روش هایی که از سوى استهزاگران به کار گرفته می شود اشاره چشم به همدیگر برای دست انداختن فردی است که از آن به غمزه تعبیر می شود. (مطففین، آیات 29 و 30)


2. حرکت سر و شکلک در آوردن:تکان دادن سر از شیوه هاى استهزاگران براى تمسخر دیگران است. این روش از سوی کافران و منافقان مورد استفاده بوده است. (اسراء، آیه 51)


3. سوت زدن:سوت کشیدن از دیگر شیوه هایی است که برخی برای تمسخر دیگران به کار می برند. (ابراهیم، آیه 9)


4. کنایه زدن:استفاده از کنایه هاى تمسخرآمیز، از دیگر روش هاى استهزاگران است. خداوند در آیاتی از جمله آیه 64 سوره نساء و 38 سوره هود به این شیوه اشاره می کند.


5. القاب زشت:نامگذارى زشت و کفرآلود، از شیوه هاى دیگر تمسخرکنندگان است. این روش در میان برخی از مسلمانان دیده می شود که مثلا افراد را به اسم هایی زشت نامگذاری کرده و آنان را در جامعه دست می اندازند. علت این امر را می بایست در کاستی اخلاقی و روانی افراد و یا حسادت و بیماردلی آنان جست که می کوشند با نامگذاری زشت، ترور شخصیت کنند یا کمبودهای خود را با ایجاد کمبود های دروغی در دیگران بپوشانند و یا جبران کنند.(حجرات، آیه 11)


6. درخواست های نامعقول:گاه برای دست انداختن دیگری از روش درخواست های نامعقول استفاده می کنند که شخص از انجام یا گفتن آن عاجز است تا این گونه با فضاسازی و آلوده کردن جو و فضا به مقاصد پلید خودشان برسند. (انعام، آیات 8 و10؛ نحل، آیات 33 و 34)

حکم مسخره کردن,حکم مسخره کردن دیگران,حکم توهین, به دیگراناستفاده از کنایه هاى تمسخرآمیز، از روش هاى استهزاگران است

سوالات شرعی در خصوص مسخره کردن دیگران:
حکم فحش دادن یا بد و بیراه گفتن به کسی وقتی تنها هستیم چیست؟, چه زبانی چه در دل؟
فحش دادن و بيراه گفتن به ديگران در صورتي که فرد ديگري نباشد و کسي هم نشنود به خودي خود حرام نيست چون موجب اذيت و يا تهمت و غيبت ديگران نمي باشد، ليکن اين نوع رفتار هرچند در خلوت؛ نفس انسان را آلوده ميکند و زمينه گناه رافراهم مي کند بهتر است از بيراه گفتن به ديگران در خلوت با خود، نيز خود داري شود.
سؤال حضوری از دفتر آيت الله فاضل لنکراني.

وقتي در جمع هستيم و حرف از افراد مشهور به ميان مي آيد مثل سياسيون، ورزشکاران و هنرمندان ناخداگاه پشت سرشان حرف زده مي شود يا حتي ممکن است مسخره شان کنيم آيا اين کار گناه است؟ وقتي مشهور مي شوند نبايد خود را براي اين چيزها اماده کنند؟
در صورتي که عيب آنها گفته شود و يا مسخره نمائيد و کسي که مي شنود بفهمد عيب چه کسي گفته می شود، گناه است و غيبت و يا مسخره کردن افرادي که مشهور باشند نيز جايز نيست. البته اگر عيب کسي مشهور باشد و همه بداند که اين عيب را دارد و آن عيب گفته شود اشکال ندارد هرچند احتياط در ترک گفتن چنين عيب مي باشد، اما اگر داراي عيب مشهور نباشد، خودش مشهور باشد غيبت کردن و يا تهمت و تمسخر نمودن او حرام است.
سؤال حضوری از دفتر آيت الله فاضل لنکراني.

استهزا و توهین, به دیگران در برنامه هاى تفریحى طنز چه حکمى دارد؟
اگر واقعاً توهین, باشد، جایز نیست.


لطیفه هایى که درباره اهالى برخى مناطق ایران گفته مى شود، در چه محدوده اى مجاز، و در چه صورت حرام مى باشد؟
در مواردى که باعث هتک اهالى آن منطقه شود، جایز نیست.

لطیفه هایى که درباره ملل غیر مسلمان گفته مى شود، چه حکمى دارد؟ در مورد ملل مسلمان چطور؟
در هر دو مورد باید ادب اسلامى رعایت شود، و هتک و توهین,ى به عمل نیاید. مگر ملّتهایى که محارب با مسلمین هستند.

آیا تمسخر افرادى که متجاهر به فسق هستند، جایز است؟
در صورتى که راه نهى از منکر، منحصر به این کار باشد، جایز است.

حکم شرعی مسخره کردن غیر مسلمانان (مانند مسخره کردن حرف زدنشان، و یا قد و قامت آنها، و یا کشیدن کاریکاتور آنها) چیست؟,
چنین کاری شایسته نیست و اخلاق اسلامی اقتضا می کند نسبت به غیر مسلمانانی که در همزیستی مسالمت آمیز با مسلمانان به سر می برند، برخوردی مناسب صورت پذیرد، اما طبیعتاً و بر اساس آموزه های قرآنی می توان با دشمنانی که تمسخر افراد باایمان را رویکرد دائمی خود قرارداده اند، مانند خودشان برخورد کرد زیرا <<کلوخ انداز را پاداش سنگ است>>.

احادیث درباره مسخره کردن دیگران:

امام سجاد عليه rlm;السلام:
وَ الذُّنُوبُ الّتى تُنزِلُ النِّقَمَ عِصيانُ العارِفِ بِالبَغىِ وَ التَطاوُلُ عَلَى النّاسِ وَ الاِستِهزاءُ بِهِم وَ السُّخريَّةُ مِنهُم؛
گناهانى كه باعث نزول عذاب مىrlm;شوند، عبارتrlm;اند از: ستم كردن شخص از روى آگاهى، تجاوز به حقوق مردم، و دست انداختن و مسخره كردن آنان.

حضرت على علیه السلام:
إنّ اللّه تبارك و تعالى أخفى أربعه فی أربعه... و أخفى ولیّه فی عباده فلا تستصغرنّ عبدا من عبید اللّه فربّما یكون ولیّه و أنت لا تعلم. خداى تبارك و تعالى چهار چیز را در چهار چیز پنهان نموده است:... ولىّ خود را در میان بندگان خویش پنهان داشته است. پس به هیچ بندهrlm;اى از بندگان خدا با چشم حقارت نگاه مكن كه شاید همان (كسى كه به او بىrlm;اعتنا هستىrlm;) ولىّ خدا باشد و تو ندانى.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:

إنّ المُستَهزِئينَ يُفتَحُ لأحَدِهِم بابُ الجَنَّةِ ، فيُقالُ : هَلُمَّ : فَيَجِيءُ بِكَرْبِهِ و غَمِّهِ ، فإذا جاءَ اُغلِقَ دُونَهُ ، ثُمّ يُفتَحُ لَهُ بابٌ آخَرُmiddot;middot;middot; فما يَزالُ كذلكَ حتّى أنَّ الرَّجُلَ لَيُفتَحُ لَهُ البابُ فيقالُ لَهُ: هَلُمَّ هَلُمَّ ، فما يَأتِيهِ .حديث
دَرِ بهشت به روى يكى از مسخره كنندگان باز مى گردد و به او گفته مى شود : بيا .او با غم و اندوه جلو مى رود و چون نزديك شد ، در به رويش بسته مى شود . سپس در ديگرى به رويش گشوده مى گرددmiddot;middot;middot; اين كار مرتّبا تكرار مى شود تا جايى كه در به رويش باز مى گردد و گفته مى شود : بيا ، بيا ؛ اما او ديگر جلو نمى رود .

امام صادق عليه السلام:

لا يَطمَعَنَّ المُستَهزِئُ بالناسِ في صِدقِ المَوَدَّةِ .حديث
كسى كه مردم را مسخره مى كند ، نبايد به دوستى خالصانه آنها چشم اميد بندد .

دماوند...
ما را در سایت دماوند دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : bdamavand56d بازدید : 186 تاريخ : پنجشنبه 15 آذر 1397 ساعت: 20:19