چند حدیث در مورد درباره صدقه

پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :
الصَّدَقَةُ تَدْفَعُ الْبَلَاءَ وَ هِيَ أَنْجَحُ دَوَاءً وَ تَدْفَعُ الْقَضَاءَ وَ قَدْ أُبْرِمَ إِبْرَاماً وَ لَا يَذْهَبُ بِالْأَدْوَاءِ إِلَّا الدُّعَاءُ وَ الصَّدَقَة

صدقه بلا را برطرف مىrlm; كند و مؤثرترينِ داروست. همچنين، قضاى حتمى را برمىrlm; گرداند و درد و بيمارىrlm; ها را چيزى جز دعا و صدقه از بين نمى rlm;برد.(بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 93، ص 137، ح71)

پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :
اَلصَّدَقَةُ عَلىrlm; وَجهِها و َاصطِناعُ المَعروفِ وَ بِرُّ الوالِدَينِ وَصِلَةُ الرَّحِمِ تُحَوِّلُ الشِّقاءَ سَعادَةً و َتَزيدُ فِى العُمرِ وَ تَقى مَصارِ عَ السُّوءِ؛

صدقه بجا، نيكوكارى، نيكى به پدر و مادر و صله رحم، بدبختى را به خوشrlm;بختى تبديل و عمر را زياد و از پيشامدهاى بد جلوگيرى مىrlm;كند.(نهج الفصاحه ص 549 ، ح 1869 )

پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :
اَلصَّدَقَةُ بِعَشرَةٍ وَ القَرضُ بِثَمانِيَةَ عَشرَ وَ صِلَةُ الاِخوانِ بِعِشرينَ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ بِاَربَعَةٍ وَ عِشرينَ؛

صدقه دادن، ده حسنه، قرض دادن، هجده حسنه، رابطه با برادران [دينىrlm;]، بيست حسنه و صله رحم، بيست و چهار حسنه دارد.(كافى(ط-الاسلامیه) ج4، ص 10)

امام صادق علیه السلام :
مَنْ تَصَدَّقَ فى يَوْمٍ اَو لَيْلَةٍ اِنْ كَانَ يَوْمٌ فَيَوْمٌ وَ اِنْ كانَ لَيْلَةٌ فَلَيْلٌ دَفَعَ اللّهrlm;ُ عَزَّوَجَلَّ عَنْهُ الْهَمَّ وَ السَّبُعَ وَ ميتَةَ السُّوءِ؛

هر كس در روز و يا شب صدقه بدهد ـ اگر روز است روز و اگر شب است، شب ـ خداوند از او غم و اندوه، درنده و مرگ بد را دور مىrlm; كند.(ثواب الأعمال ص 140)

امام علی علیه السلام :
إستَنزلوا الرِّزقَ بِالصَّدَقَةِ

با صدقه دادن، روزی خود را فرود آورید.(کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 3 ، ح 5 - تحف العقول ص 60 - من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 66 ، ح1730)

امام صادق علیه السلام :
ثَلاثَةٌ اُقسِمُ بِاللّهrlm;ِ أَنَّهَا الحَقُّ ما نَقَصَ مالٌ مِن صَدَقَةٍ و َلا زَكاةٍ وَ لا ظُلِمَ أَحَدٌ بِظَلامَةٍ فَقَدَرَ أَن يُكافِئَ بِها فَكَظَمَها إِلاّ أَبدَ لَهُ اللّهrlm;ُ مَكانَها عِزّا و َلا فَتَحَ عَبدٌ عَلى نَفسِهِ بابَ مَسأَلَةٍ إِلاّ فُتِحَ عَلَيهِ بابُ فَقرٍ؛

به خدا قسم سه چيز حق است: هيچ ثروتى بر اثر پرداخت صدقه و زكات كم نشد، در حق هيچ كس ستمى نشد كه بتواند تلافى كند، اما خويشتندارى نمود مگر اين كه خداوند بجاى آن به او عزت بخشيد و هيچ بنده rlm;اى درِ خواهشى را به روى خود نگشود مگر اين كه درى از فقر به رويش باز شد.(بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 75، ص209، ح 79)

گردآوری:بخش مذهبی بیتوته