چرا می گویند «شراب خوار تا چهل روز نماز ندارد»؟

حکم حرام بودن شراب

حکم حرام بودن شراب در برخى آیات قرآن کریم و فرمایشات معصومین(ع) وارد شده و در حرمت آن هیچ تردیدى نیست.[1] از جمله آثار مخرب شراب، تأثیر آن بر سایر اعمال و آداب دینى است از جمله در حدیثى مىrlm; خوانیم:<< لَا تُقْبَلُ صَلَاةُ شَارِبِ الْخَمْرِ أَرْبَعِینَ یَوْماً إِلَّا أَنْ یَتُوبَ>>[2]؛<<شخصى که شراب بنوشد تا 40 شبانهrlm; روز نمازهایش قبول واقع نمىrlm; شود مگر از این گناه کبیره توبه کند>>. و منظور کسانی که می گویند شراب خوار نماز ندارد نیز همین است. یعنی تا چهل روز نماز چنین فردی مورد قبول خداوند قرار نمی گیرد و به کار بردن چنین تعبیری به این معنا نیست که نماز بر او واجب نبوده و یا این که نماز از گردن او ساقط می شود و این حرف بهانه ای برای ترک نماز گردد، بلکه اگر کسی مرتکب خطای شراب خواری شد باید بعد از حالت مستی نمازش را به جا آورد چرا که نماز چنین فردی صحیح بوده و در هر صورت باید نماز خود را بخواند تا حداقل گرفتار عذاب ترک نماز نشود.

اما این که چرا تا چهل روز نماز شراب خوار مورد قبول خداوند قرار نمی گیرد؟ هر چند ممکن است در ظاهر این امر عجیب به نظر برسد ولى با بررسی حکمت و اسرار نماز معلوم می شود بین جسم و روح نمازگزار ارتباط تنگاتنگى هست چرا که نماز وسیله ارتقاء روحى و معنوى، عامل تقرب به ذات اقدس اله و... است. و از آن جا که اولین و مهم ترین اثر تخریبى شراب متوجه روح و جان آدمى است و نیز چون حقیقت انسان را روح او تشکیل مى rlm;دهد لذا تأثیر سوء شراب، فاحش rlm;تر و عظیم rlm;تر از آن است که به نظر برسد. از همین رو وقتی گفته مىrlm; شود نماز چنین فردى پذیرفته نیست، به این علت است که روح او قابلیت درک و استعداد دریافت فیوضات روحانى و معنوى را از دست مىrlm; دهد. به طورى که از بعضى روایات به دست مىrlm; آید، شراب امّ rlm;الفساد و مادر تمام گناهان و لغزش rlm;ها است. امام صادق(ع) مىrlm; فرماید:<<کسى که یک جرعه شراب بیاشامد، خدا و پیغمبران و مؤمنین او را لعنت مىrlm; کنند، اگر به مقدارى بخورد که مست شود، روح ایمان از او دور مىrlm; شود و به جایش روح کثیف شیطانى جایگزین مىrlm; گردد، پس نماز را ترک مىrlm; کند و ملائکه او را سرزنش مىrlm; کنند و خداى تعالى او را خطاب مىrlm; کند:<<اى بنده من کافر شدى، بدا به حال تو>>. پس امام فرمود:<<بدا به حالش، بدا به حالش، به خدا سوگند یک سرزنش الهى از هزار سال عذاب سختrlm; تر است>>[3].